Ulkelerindeki iç karisikliktan hayatlarini son anda kurtaran savasin çocuklari, Suriye’nin çesitli sehirlerinden ve en son olarak Kobane’den kaçan siginmacilar “Besikçioglu Evleri” olarak bilinen terk edilmis, harabeleri andiran, kapisiz ve penceresiz evlerde yasiyor.

Ulkelerindeki Esad rejimi ve son olarak da ISID zulmünden kaçan Suriyelilerin ülke genelindeki mevcut sayilari 2 milyonu geçmisti. Son zamanlarda ilçemize de sik sik gelen Suriye vatandaslari zor sartlar altinda kendilerine uzanacak yardim ellerini bekliyor. Kendi imkanlariyla çalisan, daha önce görmedikleri, bilmedikleri sektörlerde çok düsük ücretler alan, satin aldiklari bir üründe dolandirilan, su içmek için ilkel yöntemleri kullanan, kapi ve pencerelerini brandalarla yapan Suriyelilerin drami yürek burkuyor.Hayirseverlerin yardimlariyla bazi ihtiyaçlarini karsilayabilen Suriyelilerin en çok ihtiyaç duydugu ürünlerin basinda battaniye, hali, yatak, gida, ilaç, soba, eski de olsa kiyafetler geliyor. Suriyeli Kürt Kadin Mizgin Teyze, “Kendim için bir sey istemiyorum. 5 tane çocugum var ayaklarinda terlikleri bile yok. Çalisacak bir ferdimiz yok.Onlara en azindan giyecek yardimi istiyorum Kocam Suriye’de kaldi.Bize ‘siz gidin, döndügünüzde sizi burada karsilarim’ dedi” seklinde konustu.

BIR ODADA 15 KISI

Yurttaslari gibi önceleri Atatürk Mahallesi’ne gelmek isteyen vatandaslar, burada yer bulamayinca dagin basindaki Besikçioglu Evleri’ne sigindi. Is imkanlarina ve merkeze uzak olan buradan vatandaslar saglik, gida gibi ihtiyaçlarini merkeze yaklasik 45 dakika yürüyerek gideriyorlar. Toplam 5 bloktan olusan BesikçiogluEvlerin’in 4 Blogunda kalan Suriyeliler “En azindan üzerimizde bir çati var buna seviniyoruz” diyor. Her bir bina da ortalama 60 kisi yasiyor; yani 2+1’lik bir evde 15 kisi kaliyor. O iki odadan birinde de yasamlarini sürdürebilmek için kendi ekmeklerini yapiyorlar.

100 TL’YE 37 EKRAN TV

Daha önce Besikçioglu isçilerinin lojman olarak kullandigi daha sonra yagmalanan bu evlerde siva disinda neredeyse hiçbir sey yok. Yemekler disarida dagdan tasinan odunlarla yapiliyor. Bölgeye çöp kamyonu gitmedigi için çöpler atese veriliyor. Tuvaletler ilkel bir sekilde disarida yer aliyor. Oradaki kalabaligin büyük çogunlugunu olusturan çocuklar kendilerine verilen yarim yamalak oyuncaklarla nese saçiyor. Gazetemize konusan 55 yasindaki Kobaneli Mehmet Resit, “Savas bir an önce bitse de evlerimize dönsek. Biz burada zor sartlardayiz. Battaniye, soba, giyim, erzak, ilaç gibi ürünlerin tedarikinde zorlaniyoruz. Sabahtan aksama kadar çalisiyorum 25 TL para kazaniyorum. Bugün su televizyonu aldik çocuklarimiz sikilmasin diye bu televizyon için 100 TL ödedik. (37 Ekran en az 10 yillik eski bir Televizyon) Kamplarda kalmak istemiyoruz. Burada çalismak ve savas bitince ülkemize dönmek istiyoruz” seklinde konustu.

20 TL günlük para

Elinde yikanacagi pasli demir kabi gösteren Muhiddin Haydar, “Çalismak istiyoruz Suriyeliyiz diye is vermiyorlar.Verenler de tarlalarda çalistirip 20 ile 25 TL arasi bir ücret ödüyorlar bize. Yagmurlu günde is olmuyor. Tarla sahipleri az isçi istedi mi ilk kovulanlar bizler oluyoruz. Biz orada iyi sartlarda yasiyorduk. Arabalarimiz, tarlalarimiz vardi. Arabalarimizin büyük çogunlugunu ISID’le mücadele etsinler diye YPG ve Pesmerge güçlerine verdik. Daha önce hiçbir iste çalismadim burada ise elimden geleni yapiyorum çalismak istiyorum ama is vermiyorlar ya da az parayla köle gibi çalistiriyorlar” dedi.

Harabe evlerden arabasi görülür görülmez belki bu defa da bir seyler getirmistir umuduyla etrafina dolasan çocuklara aldigi birkaç esyayi dagitan hayirsever Atilla Sekerci “ Elimizden geldigince esya topladik toparlamaya çalisiyoruz ama buradaki aile sayisi çok fazla. Tedarik etmede sikintilar yasiyoruz. Elimden geldigince çabaliyorum. Günde iki üç defa gelip çaylarini içiyorum onlarla sohbet ediyorum. Ilçeden yardim elini uzatanlardan destekler aliyorum ama çogu zaman Suriyeli olduklari için yardim toplamakta zorluk yasiyorum. Bunlar bizim dindaslarimiz biz bunlara bu günlerde sahip çikmazsak elimizi uzatmazsak ne zaman yapacagiz” dedi. Hz. Ömer’in Komsusu açken tok yatan bizden degildir sözüne deginen Atilla Sekerci her seye ragmen ben elimden geleni yapacagim. Yardim etmek isteyen eski giyim esyalarini, battaniyelerini kullanmadiklari sobalari onlara ulastirmak isteyen Mimaroglu Is Hanindaki Alioglu Temizlik adli is yerime yardimlarini getirebilir” dedi.

Suriyen’inRusulayn kentinden kaçarak buraya geldiklerini söyleyen Yusuf Cabbar, “Her seye ragmen Torbalilar olmasa Suriye’den daha zor sartlarda yasardik. Bize ilk baslardaki temel erzak gida yardimlarini onlar yapti. Evlerimizin önüne su tankerleri getiriyorlar. Hastanede ücretsiz bakim yapiyorlar tesekkür ederiz” dedi