Bizim yogun yazi yazma dönemimiz sümul-u cihan devlet-i alimizin ve Türkiye Cumhuriyetinin yükselis dönemine rast geldigi için (it) ligi üzerimize almadik…

Sineye çekenlere san olsun…

Ortada itler, tasmalar varmis da biz bilmiyormusuz. Ben ömrümün bu talihsiz dönemine kadar gazeteciler için ‘tasmali’ benzetmesini yapan bir basbakan görmedim. Basbakanlar içerisinde basin mensuplari ve onlarin uçlara kadar varan elestirileriyle karsi karsiya kalanlarin arasinda en renkli olani ‘Sayin Süleyman Demirel’di.

Hafif bir gülümsemeyle geçistirip isini yapardi. Biz kizginligimizla orta yerde kalirdik.

‘Tasmali’ benzetmesini duydugumda hiç yadirgamadim, hiç öyle dudak bükmedim. Bir dostum telefonda hararetle anlatmaya çalisirken ben; “Sirada daha önemli bir sey var mi ona bak” dedigimde uzun bir sessizlik yasandigini animsiyorum…

Çok dogal…

Önceleri bazi saflar; “dil sürçmesi…”

“Maksadini asan masum çikis…”     

“Canim ne de olsa o da insan bazen böyle lakirdilari istemeyerekten sarf edilebilir…”

Derlerdi de bizim gibiler inanmazdi…

Hakliydik…

Is ‘tasma’ polemigine kadar ulasmissa söz bitmistir.

Bundan sonra gelecek adimlara herkes hazirlikli olmali. ‘Demokrasi’ kullanilarak, ‘hukuk’ dilden düsürülmeyerek diktatörlüge ulasmis her yönetimin ev ödevleri aynidir.

Bes asagi, bes yukari…

Iki oda, salon salomanje…

Ortak kullanim alanlari ise; ‘kesintisiz sömürü düzeni…’

Yönetim ister ‘Ilimli Islam…’

‘Ister diktatörlük, isterse krallik…’

Hiç fark etmez…

Emperyalizme kim sorunsuz destek verirse, kim onlara dikensiz gül bahçeleri sunarsa…

‘En birinci’ odur…

*

Sendikali ve örgütlü toplum palavralari seçim meydanlarinda kaldi…

“Inanmayin” dedigimizde gönül koyanlar hatta bizi geri kafalilikla sereflendirenler bile çikti…

Zaman bizi hakli çikardi…

‘Havacilik iskolunda grev yasak…’

Arkasi gelir mi?..

Elbette…

‘Inandirilma öz güvenimizin katsayisi’ arttikça adamlarin istahi ayni oranda kabardikça kabariyor…

“Aga ne is” diye sormadiginiz sürece…

‘Evet’ tabi…

Sari degil, kapkara sendika bozuntulariyla göstermelik görüsme masalari kuranlarla çalisan kesimin elde edecegi bir sey olmaz…

Memur ve emeklilerine reva görülen harçlik trajikomedi süreci de size bir seyler anlatamiyorsa…

Bize hal hatir sormaktan daha dolu yazi yazmak düsmez…

“Bu zam oranlarini bakanlar kuruluda verirdi, hem de günün de, vaktin de…”

“Bu kadar merasime ne gerek vardi…” demenizi sabahsiz gecelerin uyku mahmurluguna saymak lazim…

Memur kardeslerim… Ekmege muhtaç birakilan emekliler…

12 Eylül Referandumunda ‘evet’ dediginiz sey iste buydu…

Hükümet adina memur sendikalariyla görüsmeleri yürüten Sayin Bakanimiz; “Dünyada ücretler geriliyor, zam veren yok, hatta bazi ülkeler kesinti bile yapiyorlar” demesine katilmamak olasi degil…

Çok dogru…

Eger bir sikinti varsa hepimiz elimizden geldigi kadar katki vermeye haziriz…

Amma…

Siz Sayin Bakanim bu sözleri milletvekilleri ve emeklilerine; bazi ayricalikli kesimlere para yagdirilirken, har vurulup harman savrulurken ifade etseydiniz samimiyetinize inanirdim…

“Hah iste böyle” derdim…

Simdi bana bu laflar serin bir rüzgardan ve…

Uç kisiden birisi bile inansa, siyaseten ‘Allah bereket versin’ den öte herhangi bir anlam tasimiyor..