19 sergi açti ama resimleri mutfakta yapiyor

Resim dalinda dünya dördüncülügü bulunan, bugüne kadar 19 sergi açan Ressam Hakan Gökmen Akinci, atölyesini ilgisizlikten kapattigi için çalismalarini evin 5 metrekarelik mutfaginda yapiyor

“TORBALI’NIN Yerel Sanatçilari” yazi dizimizde bu haftaki konugumuz uzun yillar çesitli okullarda memur olarak çalisan ressam Hakan Gökmen Akinci. Evli ve 2 çocuk babasi olan Akinci, hava astsubayi olan babasinin görevi nedeni ile birçok yer dolasti. Memuriyet hayatinin yani sira resim yapmakla ilkokul yillarinda tanismis. Torbali’nin yani sira birçok bölgede kisisel ve karma resim sergileri açan usta ressam, Teras Kafe altindaki resim atölyesini ilgisizlikten dolayi kapatti. Baris Yapi Sitesi’ndeki evinin mutfaginda çalismalarini yürüten ressam, demli bir çay sohbetinde sorularimizi yanitladi.

Hakan Gökmen Akinci kimdir? Kendinizden bahseder misiniz?
1959 Ankara dogumluyum. Babamin görevi nedeni ile Ankara’da dünyaya gelmisim. Aslinda Yörük çocuguyum. Ilkokulu Merzifon’da okudum. Orta okulu Karsiyaka Lisesi ve Çigli Lisesi’nde okudum. Buca Iktisat Fakültesi Is Idaresi Bölümü 2. sinifta okurken, harç parasini yatiramadigim için okuldan atildim. 1983 yilinda memurluk sinavini kazandim. Izmir Konak Milli Egitim Müdürlügü’nde ise basladim. Devlet Kitaplari Yayin Evi, Gültepe Kazim Karabekir Orta Okulu, Balçova Salih Dede Lisesi, Mugla Ortaca, Aydinlar Ilkögretim Okulu, Subasi Mustafa Topalan Lisesi ve en son Cumhuriyet Ilkögretim Okulu’nda çalistim. 2006 yilinda emekli oldum.

Simdiye kadar nerelerde sergi açtiniz?
19 tane karma resim sergisine katildim. Kendime ait 5 tane kisisel resim sergisi açtim. Benim ilk sergim 1990 yilindan Izmir’de Çetin Emeç Resim Salonunda karma bir resim sergisiydi. Egitim sendikasinin açtigi bir sergiydi. Benim için en önemli sergilerden bir tanesidir. ‘Sen iyi bir ressam olacaksin’ diye beni tesvik eden resim ögretmenim Nursel Yener ile ayni sergide tesadüfen bulustuk. Çok mutlu olmustum. Hocam beni bütün salona tanitmisti. Çok heyecanlanmis ve çok mutlu olmustu. Daha sonra kendime hedef koymustum. En büyük hedefim ulusla arasi bir sergi salonunda sergisi açmakti. Selçuk Efes Resim ve Heykel Müzesinde ikince ancak ilk uluslararasi resim salonunda açtigim sergiydi. Benim için en önemli sergiydi. Torbali’da Cumhuriyet Ilkögretim Okulu, Halk Kütüphanesi, Kafe Teras, ve Torbali Sanayi Fuarinda sergiler açtim.

Çalismalarinizda çogunlukla hangi konulari resmediyorsunuz?
Genelde doga, çocuklar, analar, yöresel gelenekler, folklorik resimler yapiyorum. Ör ve adetlerimize uygun resimler yapiyorum. Benim yasam tarzim bu. Halkin içinde oldugumdan kaynaklaniyor. Emekçilerin içinde ve emekçi oldugumdan genelde bu konulari isliyorum. Yagli boya, guaj, suluboya, pastel, akrilik, bakir dövme, tahta oyma, yakma, heykel, alçi rölyef resimleri yapiyorum.

MUTFAKTAN DA KOVULACAGIM

Bir ara Teras Kafe’nin altinda resim atölyeniz vardi. Neden kapattiniz?
Ilgisizlikten dolayi kapattim. Bir sürü resim asiyorum. Ilgi olmadiginda satis yapamadigimdan masraflarini karsilayamaz oldum. Kapatmak zorunda kaldim. Simdi evimin mutfaginda 5 metrekarelik bir alanda resim yapiyorum. Tabi Mayis ayina kadar buradan da kovulacagim.(Gülerek) Esim, mayis ayina kadar izin verdi. Badana yapacak. Mayistan sonra atacaklar evden yer ariyorum.

Sizce iyi bir ressam olmanin olmazsa olmaz kurallari nelerdir?
Ressam olmak için iyi bir gözlem yapmak lazim. Resmi sevmesi ve duyarli olmasi gerekir. Teknik anlamda derseniz eger, egitim almak gerekir. Tabi her seyden önce yetenek çok önemli.

Hobileriniz neler? Örnegin spor, veyahut balik tutmak gibi var mi?
Motosikletimle gezmeyi çok seviyorum. Motor benim tutkum. Istedigim anda istedigim anda gidebiliyorum. Motoruma atlayip, daglari, köyleri, ovalari geziyorum. (gülerek) Çocuklugumda dedemin esegi vardi. Hep onunla gezerdim.

Türkiye Avrupa birligine kabul edilirse sanat adina katkisi olur mu?
Hiçbir sey olmaz. AB’den yana degilim. O bir aldatmacadir. Bizim Avrupali olmak gibi bir ihtiyacimiz yok. Bizim halkimiz onlardan daha medenîdir. Bizim Mevlana’dan tutun da Asik Veysel gibi sayamayacagimiz bir çok degerimiz var. Bu degerlerimizin gerek yasam tarzlari gerek inanislari bize yeter. AB’den neyi örnek alacagiz? Onlarin bize ihtiyaci var. Sanat adina bir sey katmazlar bize. Sunu belirtmek isterim kesinlikle evrensel kültüre karsi degilim. AB’ye karsiyim. Bizim kültürümüzü, sanatimizi, ekonomimizi yozlastirip her seyimizi yok eder.

Sanatin toplum üzerindeki etkisi nedir?
Torbali’yi örnek vereyim. Her yöreden insan yasiyor. Bu insanlari bir araya getirmek için mutlaka sanatla bulusturmak sarttir. Sanatin herhangi bir dali insani kaynastirir. Bir arada tutar. Ortak bir alanda toplar. ‘Siz, biz’ zihniyetini ortadan kaldirir.

Aileniz resme olan
sevginize nasil karsilik
veriyor?
Öncelikle annem ve babam izin vermiyordu. Resim malzemeleri almam için para vermiyorlardi. Bos zamanlarimda çalisip kazandigim para ile boya malzemeleri aliyordum. Esim ve çocuklarim çok seviyor ve begeniyorlar resimlerimi. Elestiri de yapiyorlar. Ekonomik götürüsü çok oldugunda kiziyorlar.