Ekende yok, biçende yok. Çiftçi ne yapsın?

Torbalı'da icralar her geçen gün artmaya devam ederken, gidişat umut vermiyor. Özellikle çiftçilerin icralık olduğu öğrenilirken, üretici borç batağından nasıl kurtulacağını bilmiyor

Bir kısmını gazetemizin de yayınladığı ilanlarda her gün Torbalı'da icradan satılık tarlaları, arazileri okumaya devam ediyoruz. Ülkemizin neredeyse tamamında olduğu gibi Torbalılı çiftçi de ektiği ürünün karşılığını alamıyor.

ÜRÜN DEĞERİNİN ALTINA GİDİYOR

Gübreden, mazota, zirai ilaçtan, tohuma kadar birçok girdi kaleminde fiyat artışları söz konusu. Sonuçta söz konusu girdilerin önemli kısmının hammadesi ithal. Bitkisel üretimdeki bu tablonun bir benzeri hayvansal üretim tarafında da var. Çiğ süt fiyatındaki dengesizliğin yarattığı istikrarsızlık, kanatlı sektöründe fason üretim yapan üreticilerin sıkıntılarının yarattığı belirsizlikler de herkesin malumu. Çiftçi binbir emekle ürettiği ürünlerini çoğu zaman aracılara hak ettiği değerin altında satmak zorunda kalıyor. Aradakiler ürünlerden kar ederken sabahtan akşama tarlada çalışan çiftçi borcunu ödeyecek kadar bile kar edemiyor.

ÜRETİCİ BORÇ İÇİNDE

Ege'de başta tarım üssü İzmir ile birlikte, Aydın, Muğla, Manisa, Uşak, Denizli, Çanakkale ve Balıkesir'de küçük üreticilere ait toplam 496 tarla, yapılacak çeşitli ihalelerde icra yoluyla satılmak üzere. Geçmişte küçük üreticilerin ekip biçtiği ve çeşit çeşit meyve sebze, zeytin, üzüm, tahıl gibi ürünler yetiştirilen ve hayvancılık yapılan yüzlerce alan büyüklüğüne göre 50 bin liradan başlayarak 6 milyon liraya kadar ulaşan fiyatlarla satılacak. Ödeyemediği borçları ve kredileri yüzünden babadan, dededen miras kalan tarlasını kaybeden ve elindeki malını bankalar ile alacaklılarına teslim eden küçük üreticiler ise ya işsiz kalacak ya da kırsal bölgelerden kente göç ederek yeni bir yaşam şansı arayacak.