Hayallerinin resmini çizdiler

İZMİR Mülteci Çocuklara Destek Girişimi üyesi Heval Çamlıbel Ginyol, bu bayramda mülteci çocukları unutmadı.

Suriyeli sığınmacı çocuklara yardım için oluşturduğu grup, bu bayramda Torbalı'da sığınmacı çocukları ve ailelerini ziyaret edip, gıda, giyecek ve oyuncak yardımının yanı sıra çocuklarla oyun oynayarak onlara psikolojik destek verdi. Çocuklar, kendilerine verilen resim defterlerine hayallerinin resimlerini çizdi.

Aralarında sanatçı, öğrenci ve serbest meslek sahiplerinin bulunduğu Mülteci Çocuklara Destek Girişimi üyeleri, ülkesindeki savaştan kaçarak İzmir'e sığınan ve Torbalı, Menemen ve Foça gibi ilçelerde naylon çadırlarda yaşama tutunmaya çalışan Suriyelilere destek olmaya devam ediyor. Kendi çabalarıyla topladıkları gıda, giyecek ve oyuncak yardımlarını yardıma muhtaç olan ailelere ulaştırıyor.

Mülteci çocukların hepsinin savaş mağduru olduklarını, büyük travma yaşadıklarını, balon patlasa korktuklarını anlatan tiyatro eğitmeni Heval Çamlıbel, 'İzmir Mülteci Çocuklara Destek Girişimi olarak 10 aydan bu yana İzmir'in Torbalı, Menemen ve Foça ilçelerinde zor şartlar altında yaşayan çocuklara ulaşmaya çalışıyoruz. Çocuklar çadırlarda ya da kömürlüklerde yaşamaya çalışıyorlar. Eğitim alamıyorlar. Hepsi savaş mağduru. Girişim olarak çocuk öncelikli davranıyoruz. Bizim çabalarımız ancak birkaç kişiye kadar yetiyor. Sivil toplum kuruluşları ve vatandaşlar da bize destek olmalı. İyi insanlar var. Daha çok olmalıyız. Çocuklar savaşın mağdurları. Herkesi onlara sahip çıkmaya davet ediyorum' dedi.

'KALEM TUTMAYI BİLMEYEN ÇOCUKLAR VAR'

Mülteci Çocuklara Destek Girişimi, olarak bayramın ilk günü Torbalı Ahmetli Köyü, çöplük alanı ve Subaşı'nda bulunan çadır alanlarındaki 100 aileyle bayramlaşmaya ve erzak- oyuncak – şeker dağıttıklarını dile getiren Çamlıbel, 'Bayram, mülteciler için barış içinde yaşadıkları evlerini, ülkelerini özlemek demek. Bayramı hüzünlü geçiren mülteciler, bu ziyaretlerle kendilerini yalnız hissetmediklerini söylediler. Çocuklar da okul özlemlerini dile getirdiler.Çocuklar hem evlerini hem de okullarını özlüyor. Onlar bizlere 'Bizim de güzel okullarımız vardı', 'Hepsi bombalarla yıkıldı' , ' Öğretmenimiz ve arkadaşlarımızla okulumuzda mutluyduk. Artık değiliz' diye gözyaşları içinde anlattılar. Okumayı,resim yapmayı,defter ve kitaplarını özlemişler.Onlar okumak istiyor. Burada bir okul olsa gideriz diyorlar. Annem hasta,hemşire oluranneme,kardeşime bakarım. En çok sevindikleri hediyeler boya kalemleri, defter – kitaplar oldu. Kalem tutmayı bilmeyen çocuklar var. Çocukların okullara, bilgiye erişimini sağlamak zorundayız. Yoksa bu kuşağı kaybedebiliriz' dedi. Çamlıbel, çocuklarla oyunlar oynayıp, onlara moral vermeye çalıştıklarını, birlikte resimler çizdiklerini belirtip, 'Çocuklar küçücük, ülke bilmez. Onlar hepimizin. Birbirimizi anlayalım ve destek olalım. Birgün ülkelerine dönebilirlerse güzel bilgilerle ve anılarla dönsünler. Kalırlarsa okusunlar. Çocuklarımızla kardeş olsunlar. Çizdikleri resimlerle adeta hayallerini gün yüzüne çıkardılar. Herkesi bu çocuklara yardıma çağırıyoruz. Bu çocuklar okumalı ' dedi.

Bakmadan Geçme