Bir yanim göç bir yanim ayrilik

Torbali'daki Suriyeli aileler kötü sartlarda yasam mücadelesi verirkençocuklarin nese dolu sesleri, mahalle sokaklarinda Kürtçe ve Arapça olarak yankilaniyor. Çocuklarin tek istegi ülkelerine dönmek   'Gitsem çöl kalsam ayrilik' der, merhum sanatçi Tuncay Akdogan misralarinda. Her göç bir vazgeçis, her vazgeçis bir kopustur aslinda. Onlarda koparak geldiler sevdiklerinden, yurtlarindan ve gözü gibi sevdikleri vatanlarindan. Ulkelerinde savas [&hellip]

Bir yanim göç bir yanim ayrilik

Torbali’daki Suriyeli aileler kötü sartlarda yasam mücadelesi verirkençocuklarin nese dolu sesleri, mahalle sokaklarinda Kürtçe ve Arapça olarak yankilaniyor. Çocuklarin tek istegi ülkelerine dönmek

 

“Gitsem çöl; kalsam ayrilik” der, merhum sanatçi Tuncay Akdogan misralarinda. Her göç bir vazgeçis, her vazgeçis bir kopustur aslinda. Onlarda koparak geldiler; sevdiklerinden, yurtlarindan ve gözü gibi sevdikleri vatanlarindan. Ulkelerinde savas çikmadan önce mutlu bir yasam süren Suriyeliler, simdilerde Türkiye’de ve diger göç ettikleri ülkelerde hayatta kalma mücadelesi veriyor.Suriye’de iki yili askin süredir devam eden iç savas, en fazla çocuklari vurdu. Yurtlarindan göç ederek Türkiye’ye gelen çocuklar, ailelerine destek olmak adina insaatlarda ve tarlalarda amelelik veya sokaklarda boyacilik yapip mendil satarak aile bütçelerine katkida bulunuyor. Bu islerden vakit bulanlar ise kimi zaman kendisini bir mahalle arasinda sokak oyunlarina kaptiriyor.

ONLAR HALA ÇOCUK

Basta ABD olmak üzere Avrupa devletleri ve Türkiye’nin açiktan destegiyle, ülkelerindeki iç savastan dolayi ölüm korkusuyla yasamaktan kaçip aileleriyle birlikte Torbali’ya siginan Suriyeli çocuklar, emek sömürüsü için biçilmis kaftan oldu. Egitimdahi alamayan Suriyeli çocuklari nasil bir gelecek bekledigi ise tam bir muamma. Kahvehaneler, semt pazarlari ve insaatlarda karin tokluguna çalistirilan Suriyeli çocuklar, savasin aci yüzünü bir kez daha bize gösteriyor. Sokaklarda oynadiklari, ayak tasi (sek sek) ve ip atlama gibi oyunlarla omuzlarina yüklenen o agir yükü unutmaya çalisan savas magdurlari çocuklar, söyledikleri Kürtçe ve Arapça sarkilarla da sokaklara ayri bir nese katiyor.

ULKEMIZE DÖNMEK ISTIYORUZ

Torbali’da yaklasik 100 Suriyeli aile bulunuyor. Yasamlarini sürdürebilmenin telasindaki aileler bir yandan da çocuklarinin egitimini tamamlamalari için büyük ugras veriyor. Türkiye’de çesitli bölgelere yerlesen Suriyeli vatandaslarin yasam ve çalisma kosullari ise her gün giderek daha da zorlasiyor. Kürtçe sorularimizi yanitlayan Rojin isimli kiz çocugu, ülkesine duydugu özlemi ise su sekilde dile getiriyor: “Ulkemizde savas olmadan önce bizler çok mutluyduk. Çok arkadasim vardi ve ölen arkadaslarim oldu. Geride kalanlar yasiyor mu, bilmiyorum. Ama her ne olursa olsun ülkeme dönmek istiyorum. Çünkü oradaki evimi ve arkadaslarimi çok özledim” dedi. Vedat GÖKÇAY