Dedelerinden miras kalan okul siralarini kullaniyorlar

Göllüce Mahallesi’ndeki ögrenciler, dedelerinin zamanindan kalan siralarda egitimlerini sürdürüyor. Okul bakimsizlik yüzünden adeta çürürken, hala tebesirli tahtalar ve soba kullaniliyor. TORBALI’NIN en uzak mahallerinden bir tanesi olan Göllüce Mahallesi’nde tam anlamiyla bir egitim ihmalkarligi yasaniyor. Köy statüsünde iken 1962 yilinda kurulan okulda bulunan malzemeler o yillardan kalma. Çürüyen siralar, açikta bulunan elektrik kablolari, bölgedeki ögrencilerin [&hellip]

Dedelerinden miras kalan okul siralarini kullaniyorlar

Göllüce Mahallesi’ndeki ögrenciler, dedelerinin zamanindan kalan siralarda egitimlerini sürdürüyor. Okul bakimsizlik yüzünden adeta çürürken, hala tebesirli tahtalar ve soba kullaniliyor.

TORBALI’NIN en uzak mahallerinden bir tanesi olan Göllüce Mahallesi’nde tam anlamiyla bir egitim ihmalkarligi yasaniyor. Köy statüsünde iken 1962 yilinda kurulan okulda bulunan malzemeler o yillardan kalma. Çürüyen siralar, açikta bulunan elektrik kablolari, bölgedeki ögrencilerin kaderine terk edildigini gözler önüne seriyor. Ögrenciler, çürüyen siralarinin oynamamasi için ayaklarinin altina karton koyarken, köyün büyükleri ise bu duruma bir an önce son verilmesini istiyor. Merkezdeki okullarda teknolojiye geçilerek çag atlanirken, Göllüce’deki okulda hala soba yakiliyor ve tebesirli tahtalar kullaniliyor. Köydeki vatandaslar, dedelerinin kullandigi siralari simdilerde torunlarin kullandigini belirttiler.

51 YILLIK MASALAR VE TAHTALAR KULLANILIYOR
29 ögrencisi bulunan ve birinci siniftan dördüncü sinifa kadar egitim görülen Göllüce Ilkokulu’nda ögrenciler dedelerinin zamanindan kalan siralari kullaniyor. 2 dersligi bulunan okulda malzemelerin tamami eskimis durumda olmasi ise ögrenci ve ögretmenlere oldukça büyük zorluk yasatiyor. 1962 yilinda köy halki tarafindan yapimi tamamlanan okulda, siralar eski olmasindan dolayi ögrenciler ayaklarinin altina karton koyarak ders çalisiyor. Öte yandan elektrik tesisatlarinin tamami siva altinda olmamasi nedeniyle de büyük bir tehlike söz konusu. Ögrencilerin olasi bir elektrik akimina kapilmasi ise an meselesi. 51 yillik elektrik tesisati ve malzemeleri kullanan ögrencilerin oyun oynayabilecekleri bir tek alan bile bulunmuyor. Okul bahçesi meradan farksiz durumda olmasinin yani sira, okulun panolari ise görenlere nostalji yasatiyor. Teknoloji namina hiçbir seyin bulunmadigi siniflarda, tahtalarda tebesir ve sinifta soba yakiliyor.

3 KUSAK AYNI SIRAYI KULLANDI
ELEKTRIK tesisatinin büyük ölçüde arizali oldugu okulun pencereleri ise geçtigimiz günlerde Torbali Belediyesi’nin yardimiyla  komple yenilendi. Ögrencilerin soguktan korunmasini saglayan pencerelerin yenilenmesi eksiligi azda olsa gidermis olmasina ragmen okulun büyük bir tadilata ihtiyaci oldugunu belirten köy sakinlerinden Hüseyin Sagir: “Ben bu köyde okudum, babam da burada okumus. Simdi çocuklarimiz burada okuyor ama hala ilk gün ki siralarda okuyorlar. Bütün siralar çürümüs durumda. Böyle egitim olur mu? Buradaki insanlarin çocuklarina bu okulda görev yapan ögretmenlere yazik günah degil mi? Bu duruma bir son verilsin artik” dedi.