Ne kiraat kaldi ne kütüphane!

Osmanli döneminde kitap okumak amaciyla açilan “Kiraathaneler”, günümüzde bu islevini yitirmis bulunuyor. Okumak anlamina gelen “kiraat” ilçede artik degil kiraathanede, kütüphanede bile gerçeklestirilmiyor.

ILÇEDE 1 kütüphaneye karsin yaklasik 250 kiraathane(kahvehane)faaliyet gösteriyor. Eskiden kitap okumak amaciyla açilan kiraathaneler günümüzde anlamini yitirip çesitli amaçlar etrafinda toplanan insanlarin gittigi bir isletme halini aldi. Kimi is bulmak için gidiyor, kimi oyun oynamaya, kimi de vakit öldürmeye. Kahvehanelerde oldukça kalabalik bir ortam olusurken, kütüphanemiz ise sessizlige ve ilgisizlige bürünmüs durumda.

 KUTUPHANEYE ILGI YOK

Geçtigimiz aylarda ilçede hizmet veren Halk Kütüphanesi daha çagdas bir görünüme kavusmak için tadilata girmisti. Okumaya ara verilmesin diye kütüphane yetkilileri Hipodrom Kafeterya’ya geçici olarak Halk Kütüphanesini tasimisti. Bu alana tasinan kütüphane ise ilgisizlikten sikayetçi. Binlerce kitapla hizmet veren saat 8.00’dan aksam 17.00’a kadar açik olan kütüphaneye neredeyse kimse ugramiyor. Çok az sayida ziyaretçinin gittigi kütüphanenin yetkilileri, “Biz elimizden geleni yapiyoruz. Ama su an için ilgisizlik var diyebiliriz. Umarim bu ilgisizlik geçici olur” seklinde konustular.

 BULUSMA MEKANI

Nüfusu 150.000lerde olan bir sehirde her türden bilgi ürünlerini toplayip saklayan ve bunu vatandaslarla bulusturan, insanlar için faydali olan kütüphanelere ilgi bu kadar düsükken kitap okumak amaciyla açilip günümüzde bu degerini kaybeden kiraathanelere ilgi çok yüksek. Sayisi artmayan kütüphanelere karsin, keyifli zaman geçirmek, oyun oynamak, is bulmak, arkadaslarla paylasimlarda bulunmak gibi nedenlerle kullanilan kiraathanelerin sayisi ise gün geçtikçe artiyor. “5-6 senedir kiraathaneye gidiyorum” diyen özel bir okulda ögretmen olan Süleyman Dag, “Ben küçükken babamin marketinde dururdum. Bizim market kiraathanenin yanindaydi. Iyi bir kiraathane gözlemcisiyim diyebilirim. Tabi ki herkes oraya vakit öldürmek için gitmiyor. Bazen bir bekleme duragi, bazen bir bulusma mekâni islevi de görüyor. KPSS yillarimda sürekli kütüphanede ders çalisiyordum. Evet dediginiz gibi sürekli bos oluyordu kütüphaneler. Bazen ben yalnizdim, bazen de bir iki kisi daha oluyordu. Bir ögretmen olarak kütüphanelerin bos olmasina elbette ki üzülüyorum. Umarim en yakinda yeni çagdas kütüphanemizle eski canliligimizi yakalariz” seklinde konustu.Ibrahim Danis