Bugün Torbalı’da her gün karşılaştığımız pek çok meslek erbabı; eğitim, sağlık, ulaşım, iletişim, hukuk, finans ve kamu alanında görev yapan yüzlerce kişi Torbalı Lisesi diploması sahibidir. Pek çoğunun diplomasında imzamın bulunması da ayrı bir gururdur benim için. 2004 yılında emekli oluncaya kadar tam 23 yıl öğretmen ve idareci olarak görev yaptığım bu güzide kurum, ilçemiz için çok önemlidir. Torbalı ile üniversiteler ve yaşam arasında bir köprüdür Torbalı Lisesi. 80 li yıllarda spor etkinliklerinde hep başarılı olmuş, madalya ve kupalar vitrinlere sığmamıştır. 90 lı yıllar ise; okulumuzun, İzmir genelinde bilgi yarışmalarına damgasını vurduğu dönemlerdir. Bu başarılarda emeği geçen ve alın teri bulunan tüm öğrenci, öğretmen, veli ve idarecileri minnetle anıyorum. Kişisel görüşüme göre; bu başarılarda, uzun yıllar aynı kadronun görevde olmasının rolü büyüktür. Peki, TAAL nedir? “Torbalı Atatürk Anadolu Lisesi”. Eğitimdeki tabela değişim rüzgârından Torbalı Lisesi de payını almış ve ona “ATATÜRK” adı çok yakışmıştır. Geçiş döneminde yönetimsel bir bocalama yaşanmış olsa da, bugünkü yönetim ve öğretim kadrosuyla çok iyi durumda olduğunu gördüğüm okulumuzun duvarında bir yazı var ki, çok anlamlı: “Köklü Geçmişten, Başarılı Geleceğe”… Gerçekten köklü olan bu geçmişte bir damla katkım olmuş ise, kendimi dünyanın en mutlu insanı sayarım. İlçemizde, 27 Nisan akşamı bir ilk yaşandı ve Torbalı Lisesi ve Torbalı Atatürk Anadolu Lisesi mezunları buluştu. Ben de oradaydım. İlk mezunlar ile 80 li ve 90 lı yılların mezunları göz dolduruyordu. Yanıma gelen öğrencilerim, “Hocam hatırlar mısınız” diye başlayıp anılarını paylaştılar benimle. Bu buluşmada emeği geçenleri, Okul Aile Birliği Başkanı ve Rehberlik birimi üyelerini, okul yönetimini, görev alan öğretmenlerimizi yürekten kutluyorum. İlçemize “Belediye Başkanı”, İzmir’e ise “Milletvekili” kazandırmış olan okulumuzun böylesine güzel bir girişimine yerel yönetimin destek vermesini beklerdim. Oysa, kulağıma gelenler, hiç de olmaması gereken ve inanmak istemediğim şeylerdir. O akşam Mehter Takımı ile başlayan etkinlik, Tolga Çandar’ın türküleriyle son buldu. Çok da güzel oldu. Şunu unutmayalım: Torbalı hepimizindir. Ona her durumda sahip çıkmak boynumuzun borcudur. Bu anlamlı buluşmanın ikincisinin daha da mükemmel olacağına inanarak, emeği geçenleri şükranlarımla selamlıyorum. Şu da bir gerçek ki; daha fazla demokrasi istiyorsak, zihinlerin değişip gelişmesi gerekiyor. Bunun için de sön sözüm şudur: “Eğitim şart”. Saygılarımla.
