Peki, Leyla kim?
Henüz 6 aylıktı kendisine kanser teşhisi koyulduğunda. Çok riskli bir yerde boynunda tümör vardı Leyla’nın. Çok küçüktü, hiçbir şeyden haberi yoktu, ne kollarına defalarca girecek o kocaman iğnelerden, ne o annesinin özenle baktığı saçlarının döküleceğinden, ne de yaşayacağı o büyük acılardan habersizdi. Doktor olmak için ilk adımlarını atan ablaları ve abileriyle kemoterapi sırasında tanıştı, bir gün iyileşirim umuduyla bisiklet istedi ama o bisiklete hiç binemedi…
O zorlu geçen 4 yılın sonunda Leyla’yı kaybetti ablaları, abileri ve onun ardından kendi deyimleriyle ‘kullanılmamış umutlar’ biriktirmeye çalışıyorlar, hasta çocukların yüreklerinde… O umutlar 2014 yılının şubat ayından itibaren o kadar çok büyüdü ki 3 kişiyle başlayan, iyi insanların her yerde olduğunu gösteren bu iyilik serüveni, şimdi 1963 kişiyle Türkiye’nin hemen hemen her yerinde, çoğu tıp fakültesinde devam ediyor. Hayali gerçekleşmeyen çocuğun kalmaması için verilen bu mücadelenin kahramanları, kocaman bir aile oldu artık. Hala büyümeye devam ediyor.
Leyla’nın ölümünün ardından elleri kolları bağlı duramayıp, başka Leylaların da arkasından böyle çaresiz bakmamak için başlattılar bu projeyi.
Şu anda 34 tıp fakültesiyle çalışmalarını sürdüren ekibin amacı kesinlikle bağış toplamak değil. Yalnızca bir çocuğa sorulduğunda ağzından ilk çıkan, son zamanlarda en çok düşlediği şeyin gerçekleşebilmesi için aracı olmak.
Bunlar, bazen çok istenen bir oyuncak, bazen öğrenme hayalleri kurulan bir müzik aleti ya da okunmayı bekleyen bir kitap olabildiği gibi bir ünlüyle tanışıp imzasını almak, bir gezi, bazen de sadece patates kızartması yemek gibi minik bir istek olabiliyor. Bu hayalleri gerçekleştirmek isteyen gönüllüler de yardımda bulunuyor. Bu şekilde yürüyor Leyla’dan Sonra. Gönüllüler çocukların istediği oyuncak, bisiklet, kitap vb. hediyeleri kendileri de getirebiliyor, kargoyla da gönderebiliyorlar.
Bazı çocukların hayallerini sadece hayranı oldukları ünlüler gerçekleştirebilir ve bu isteklere onlar da sessiz kalmıyor bu minicik yürekleri mutlu etmek için ellerinden geleni yapıyorlar. İyi dileklerin iletildiği, şarkıların söylendiği çeşitli videolardan, imzalı takım formalarına kadar bir sürü dilek gerçekleşti bugüne kadar.
Şimdiye kadar 2017 çocuğa hediyelerini ulaştıran bu güzel kalpli gençler, bize bir çocuğun mutlu olmasının ne kadar kolay olduğunu hatırlatıyor.
Dileklerin gerçekleştirilmesiyle işler bitmiyor tabi ki. Bu durumlarda çocukların hayatına sadece doktorlar ve hemşireler girmiyor, abileri, ablaları veya arkadaşları da oluyor. Hatta eminin projede yer alan ekipteki öğrencilerin de bir sürü kardeşi ve arkadaşı oluyordur. Zamanla bağlanıyorlardır birbirlerine, kardeş olmak için kan bağı olmasına gerek yok sonuçta…
Çocukların beyaz önlüğe karşı korkularını en aza indirgeyen, hasta çocuklarının aileleriyle dertleşen biz olmayı layığıyla yerine getiren kocaman yürekli doktor adayları onlar, onlar iyi ki varlar…
Bir şeyler yapabildiğinizi ve güzel şeylere aracı olduğunuzu gördüğünüz an o çocukların yüzündeki minicik gülümseme yeter zaten. Umarım bu yazıyı okuduktan sonra birçok kişi gönüllü olmaya karar verir ve daha çok çocuğun hayali gerçek olur…
