BUYUK Mutasavvif Mevlana insanla hayvan arasindaki farkin “EDEP” oldugunu söyler…
Ben bu tanimi çok severim ve bu tanimin dile getirdigi gerçegi de kabullenirim.
Edep kalkti mi insanin bir hayvandan farki kalmaz.
Hatta bazi durumlarda edep duygusundan siyrilmis insan, hayvandan bile daha asagi bir dereceye düser.
Edepsiz, edepli kelimelerini günlük hayatimizda çok sik kullaniriz da edebin ne oldugu üzerine hiç kafa yormayiz.
Edep kelimesinin çok farkli tanimlari var elbet fakat genel manasiyla edep nerede, nasil davranilacagini bilmek daha genis manasiyla ince düsünebilme becerisine sahip olmak demektir.
Edebi incelikli düsünebilmek olarak tanimlamak çok daha yerinde olacaktir.
Sanirim ince düsünebilme yetisini yitirmemiz, toplumsal hayatimizin zembereginin atmasinda, insanlarin birbirine saygisiz ve birbirini anlamaktan uzak bir görüntü çizmesinde birinci derecede amildir.
Edepli insan baskasinin hakkina tecavüz etmez, çevreye, insana ve kendine saygiyi elden birakmaz, çevresini rahatsiz etmekten imtina eder.
O,ince düsünebilme becerisine sahip oldugu için, dalginlikla yapacagi olumsuz davranislara karsi bile daima teyakkuzdadir.
Edepsizce yapilacak bir davranisin bir kalbi kirmak oldugunu idrak edebildigi için bu tarz davranislara girmemek için kili kirk yararcasina hareket eder.
Edepli insan kibir, kiskançlik, öfke gibi duygulara karsida daima teyakkuzdadir ve bu duygularin benligini isgal edip kendisini edep sinirinin ötesine atmasina izin vermez.
Iradesini, edep istikametinde bileyip kendisini ahlaki surlarla yükseltilmis bir kale haline getirmesini bilir.
Ve edepli insan bütün zaman ve zeminlerde aranan, özlemi duyulan ve saygi duyulan insandir.
Sartlar kendisini edepsizlige zorladiginda bile kendisi için menfi görünen seçenegi tercih etmekten çekinmez.
O,edebini muhafaza etmek için zindana atilmaya razi olan Hazreti Yusuf gibidir.
Ne zindana atilmis olmasi ne de yasadigi zindan hayati onun asil ruhunda kokusma meydana getirmez.
Sahip oldugu o edep hazinesini muhafaza eder ve o hazine gün gelin onu baska hazinelerin bekçiligini yapma payesine eristirir.
Ince düsünme yetisini yitirdigimiz günümüz dünyasinda edebe her seyden daha ziyade ihtiyacimiz var.
Konumuzu edep hakkinda söylenmis anlamli bir sözle bitirelim:”Edep bir tac imis Nur’u Hüda’dan, giy o taci emin ol her beladan”
