LISE yillarindan tanistigim iki ögretmen arkadasimla ara sira biraraya gelip konustugumuzda laf dönüp dolasip egitim sistemi ve yeni yetisen genç nesil üzerine odaklaniyor.
Meslege idealist ruhla baslayan ve iyi niyetlerinden süphe etmedigim dostla-rim bana okullarda yasadiklari içler acisi durumlari anlattikça mevcut genç kusakla ilgili zaten var olan karamsarligim daha da katmerleniyor.
Geleneksel toplumsal kaliplarin oldukça hizli bir dönüsüm geçirdigi, çok baska pozitif amaçlara hizmet etmesi gereken dijital dünyanin hedonist (zevkçil)bir hayat biçimine payandalik ettigi bu zaman diliminde gençligin meseleleri içinden çikilmaz bir hal aliyor.
Genel itibariyle böyle konusmak dogru olmaz ama karaktersiz, bilgisiz, kendini ve etrafini sorgulama bilincinden uzak hepsinden de vahimi ahlaki kriterleri olmayan bir gençlik üretiliyor.
Daha geçen gün Torbali’nin göbegin-de bir seyler yemek için gittigim kafe-teryada karsilastigim manzara bu ne-gatif tezlerim konusunda haksiz olmadigimin bir vesikasi gibi..
Manzara söyleydi..
Uzerlerinde lise formalari bulunan sekiz kisilik bir ögrenci gurubu bir yandan yüksek sesle sakalasiyorlar bir yandan da kendi aralarinda nargile çeviriyorlar..
Nargilenin dumani o kadar yogundu ki bir ara bütün bir bahçe duman alti oldu.
Yanimda bulunan arkadasim yüzüme aci aci bakip: “Yazin kardesim bu çirkinlikleri.
Yazin da bunlara sebep olanlarin ku-laklarina kar suyu kaçirin. Ögretmen ve idareciler, veliler ve yetkililer bir seyler yapsinlar” dedi.
Biz hesabi ödemek için yerimizden kal-karken bahçeye yeni lise talebeleri ge-liyordu.
Yeni gelenlerden bir tanesi isletme sahi-bine “Formalarimiz üzerimizde bu nar-gile içmemize engel olmaz degil mi?” diyordu.
Bu yaziyi okuyanlar ve bu vahim konu-lar hakkinda bir seyler yapilabilecegini düsünen herkesin ise bir yerlerden bas-lamasi gerektigini düsünüyorum.
Kendi oglundan, kendi kizindan, kendi okulundan…
Ama öncelikle kendisinden…
CINAYET’IN CEVAP HAKKI
EN son yazimda Torbali’nin simgele-rinden birisi haline gelen Cinayet Hasan’in Facebook maceralarini konu edinmistim.
Cinayet Hasan yazinin yayinlandigi gün bana bir mesaj gönderme nezaketinde bulunmus. O mesaji burada yayin-liyorum. Iste Cinayet Hasan’in yazdigim makale hakkindaki düsünceleri: “Sevgili Kubilay Kaplan.. Sen de anladin benim iktidar olacagimi. Kösende beni methediyorsun ama sana ayricalik saglayamam. Çünkü ben halk için gariban, gureba için geliyorum. Kimseye ayricalik yok ama yurt disi gezilerimde uçagimda sana da yer veririm. Bedava yemek,ufak tefek kiyagimiz olur yani.. Tesekkür ederim.”
Tarafimiza gönderdigi bu dobra me-saj dolayisiyla biz de Cinayet Hasan’a tesekkür ediyoruz.
Ne diyelim Allah bize Cinayet Hasan gibi kimseye ayricalik tanimayacak zihniyette idareciler nasip etsin.
