ILKOKULDAYKEN bize, dünyada kendisini besleyebilen bir kaç ülkeden biri oldugumuz ögretilirdi. Yerli Mali Haftasi’nda ulusal ekonomimizin kalkinmasi için yerli üretim kullanmamiz telkin edilirdi. Daha sonraki yillarda tüketim ekonomisine yönlendirildik. Ithal yani yabanci marka ve mallara talep art-ti. Ithalat ve ihracat arasindaki açik büyüdük-çe disa bagimli olduk. Bu durumdan en fazla etkilenen kesim de çiftçimiz oldu. Tohumdan hasada disariya baglandi…
Tarim politikalarini en iyi bilmesi gereken kesim; çiftçimiz olmalidir. Çiftçi, sorunlarini çözebilecek projeler üreten siyasi partilere oy vermezse geri dönüsü olmayan bir ekonomik yokluk ve yoksulluga düser.
***
Insanimiz dünyanin en pahali etini yiyor. Çok yedigimiz için pahali degil! Tam tersine Avrupa’da kisi basina 45 kg. bizde ise 6 kg et tüketimi yapiliyor. Fakat durumdan ne çiftçi memnun ne de kasap.. Çünkü hayvanciligi öldürdük. Hayvan üreticisi küçük çiftçiyi tes-vik etmeyen, üreticiye destek olmayan hükü-met disaridan et ithal ediyor. 35 yil sonra donmus et ithal ediyoruz.
Önümüzde Kurban Bayrami var; kurban-liklar da ithal… Sanayicilerimiz de hayvan-cilik yapiyor ama onlarda memnun degil… Süt sudan ucuz. Alin teri ve emeginin karsi-ligini alamayan çiftçimiz, nedenlerini irdele-meli ve iktidarin gerçek yüzünü görmelidir. Eti kasap dolabinda gören yurttasimizin da düsünmesi gerekmez mi? Planlamasiz bir çiftçi politikasi olur mu?
***
Valinin biri halk günü düzenlemis. Bir kadin çikmis huzuruna: “Vali Bey” demis, “Koca-min artik hapishaneden çikmasini istiyorum” Vali sormus: “Kocaniz niye hapishanede?” Kadin: “Et çaldigi için!” demis. Vali: “Kocan iyi bir aile resiligi yapmiyor muydu?” deyince kadin, “Yapmiyordu, üstelik beni ve çocuklarimizi da döverdi” deyince Vali: “Öy-leyse niçin hapishaneden çikmasini istiyorsu-nuz?” Kadin, “Etimiz bitti de!” demis, “Onun için.” Victor Hugo’nun Sefiller roma-ninda Jan Valjan firindan ekmek çaldigi için hapsedilmisti. O roman birçok ülkenin huku-ka baskisini ve genel hukuku degistirmisti.
***
Kahvede sohbet ediyoruz.
Bir arkadas son günlerde domatesin fasulye ve biberin para ettigini söyleyince çiftçi bir arkadasim söyle dedi: “Baharda 85 dekar fasulyeyi 6 bin 500 TL’ye; kirk bes dekar bezelyeyi 6 bin liraya; kirk dekar karpuzu bes bin liraya zar zor sattim. Yalnizca Torbali’da TEDAS’a bin iki yüz elli çiftçinin bes yildir biriken elektrik borcu, üç buçuk milyon lira civarinda. Çiftçi para kazansa borcunu öde-mez mi? Bes alti yildir yazlik ve kislik sebze-de de durum farkli degil. Incir üreticinin elin-de kaldi. Pamuk ekilmeyince 170 kurus fiyat verildi; onun da bir kismini yagmur aldi.” dedi.
Sözlerin hangisi yanlis?
Et son günlerde para ediyor. Çiftçinin elinde hayvan kalmadi, yok. Kolera, kus gribi dedi-ler yerli irk tavuklarimizi diri diri kireç kuyu-larinda katlettik.
Verem olmayan Anadolu’muzun kara sigir-larini ABD ülkesinde yetistirmeye çalisiyor; biz Angus mu ne, o sigirlari ithal ediyoruz. Denizli horozunun ötüsünü unuttuk…
Atatürk’ün “Efendimiz” dedigi çiftçi borç bataginda can çekisiyor. Neredeyse hepsi icralik. Mahkeme koridorlarinda boynu bü-kük, ürkek duruyorlar. Söylemeye dilim var-miyor ama bu durumu onuruna yediremeyip intihar edenlere de rastlaniyor.
Tarimin her alaninda bir dokunsaniz bin ah isiteceginiz bir durum yasaniyor.
Ama kabahatin çogu da sende degil mi canim kardesim? Satafatli sözlere, süslü söylemlere kanmayacaksin!
***
Iktidara aday siyasetçiler kadin gibidir. Propaganda çalismalari sirasinda, kendilerini güzel göstermek için, her türlü süslemeyi yaparlar.
Sonra da hiç bir sorunu çözmezler. Çiftçimizin gerçegi görmesi gerekir.
Yoksa kiminle evlendigini anlayincaya kadar gerçegi görmeyen çiftçi babanin hikayesine benzer.
Çiftçi baba geceleyin elinde fenerle sevgili-sini görmeye giden ogluna: “Niye sevgilini görmeye giderken yanina fener aliyorsun? Ben kur yapmaya gittigim zamanlarda isiga hiç gerek duymamistim” deyince oglu cevap vermis: “Iyi ama bak kiminle evlendin?”
Tüm çiftçi, hayvanci dostlarimiza bol ürün, bol kazanç ve sagliklar diliyorum.
Hosça kalin, dostça kalin.
